Z powodzeniem pokonaj syndrom Peter Pan!

Czy wiesz, czym jest syndrom Peter Pan ? Odnosi się do osób dorosłych na zewnątrz i dzieci w środku, to znaczy osób, które nie chcą się rozwijać, które nie przyjmują odpowiedzialności, zobowiązań lub troski o innych, więc wolą pozostać w świecie, w którym mogą robić czego chcą, tak jakby były małymi dziećmi lub nastolatkami, psychoanalityk Mina Shterenberg .

W wywiadzie dla GetQoralHealth, specjalista kliniki Assistance Pacjenta w Meksykańskim Towarzystwie Psychoanalitycznym (SPM) Wyjaśnij, że zachowanie to jest rejestrowane w różnych sytuacjach:

 

  1. Nie postawili go granice , Zawsze robili, co chcieli.
  2. Są to ludzie, którym nie udowodniono swoich błędów. Myślą, że wszystko, co robią, jest poprawne
  3. Są bardzo niedojrzałe psychicznie i niepewne siebie i cierpią wystarczająco, pomimo tego, że są ludźmi, którzy cieszą się życiem i zawsze są szczęśliwi

 

Z powodzeniem pokonaj syndrom Peter Pan!

Dr Mina Shterenberg wyjaśnia ogólnie, że ludzie cierpią z tego powodu syndrom Nie rozpoznają tego, zwykle są to zewnętrzni ludzie, którzy mówią im, czy to para, przyjaciele czy rodzina.

"Pacjenci uważają, że ich zachowanie jest normalne, niemniej zdają sobie sprawę, kiedy inna osoba mówi do nich lub zaczynają być sami" - wspomina specjalista.

Psychoanalityk Mina Shterenberg mówi, że kroki, które pacjenci muszą podążać, aby przezwyciężyć Zespół Peter Pan Są to:

1. Rozpoznaj, że masz problem , Może być z pomocą innych
2. Idź do terapii zrozumieć pochodzenie sytuacji i nauczyć się brać odpowiedzialność za własne życie
3. Zaakceptuj udział przyjaciół i rodziny poprzez ustalanie limitów, a nie nakładanie się na zachowania dzieci
4. Pokaż błędy z miłością , Członkowie rodziny powinni wyjaśnić, co dana osoba robi, nie zdając sobie z tego sprawy i konsekwencji swoich działań.

Najważniejszą rzeczą jest uświadomienie sobie, że te ludzie cierpią, że w końcu są bardzo niepewni i niedojrzali zarówno psychologicznie, jak i społecznie, więc wsparcie rodziny i przyjaciół jest bardzo ważne, podobnie jak udział w terapii. A ty, masz syndrom Peter Pan?