• Kwiecień 30, 2024

W najbliższy wtorek, 6 sierpnia, przypada 68. rocznica wystrzelenia bomby atomowej Hiroszima i z Nagasaki (9 sierpnia), doszło w 1945 r. Tysiące ludzi zginęło od bomby i skutków po ekspozycji na promieniowanie jądrowe.

W skrócie wyjaśnimy, co promieniowanie wywiera na ciało zgodnie z zebranymi danymi Kwestie zdrowotne i środowiskowe związane z jądrowym łańcuchem paliwowym Narodowej Rady Środowiska Kanady.

The cząsteczki alfa, beta, gamma i rentgenowskie, mają wspólną cechę, mają zdolność zjonizowania materii, przez którą przechodzą. Właściwość jonizacji oznacza, że ​​wspomniane elementy lub "fotony", jeżeli przechodzą przez jakiś rodzaj ciała, zwiększają zdolność wspomnianego ciała do przewodzenia prądu elektrycznego.

Jony są bardzo reaktywne, kiedy cząstki te przenikają do materii, tworzą na ich drodze tysiące reaktywnych jonów. Energia elektromagnetyczna które generują, prowadzi do wielu reakcji łańcuchowych, które tworzą nowe cząstki jonów.

W jakimkolwiek materiale wystawionym na działanie elektrycznie naładowanych jonów zapewniona będzie własność przewodzenia prądu elektrycznego. Ale w żywych tkankach może powodować jonizację poważne uszkodzenia biologiczne, ponieważ cząsteczki organiczne są narażone na przypadkowe uszkodzenie z powodu rozkładu wiązań chemicznych, w tym cząsteczek DNA, które zawierają informację genetyczną komórek.

Uran jest naturalną substancją, która pod wpływem specyficznych emisji niektórych cząstek (takich jak wolne neutrony) może tworzyć nowe elementy (elementy syntetyczne wytwarzane przez człowieka), takie jak pluton i neptun. Nowe elementy wytwarzane w reaktorach jądrowych również powodują poważne problemy związane z odpadami radioaktywnymi, ponieważ mają długą żywotność, mogą nawet przetrwać w środowisku do czasu pół miliona lat

Substancje te mają właściwość wyzwalania więcej energii w czasie niż energia pierwotna w wyniku reakcji łańcuchowych, które wytwarzają.

Odkrycie rozszczepienia jądrowego

W grudniu 1938 r. W Berlinie Otto Hahn i Fritz Strassman zbombardowali próbkę uranu za pomocą neutronów, mając nadzieję na stworzenie nowego pierwiastka chemicznego. Ale wynik nie był taki, jak się spodziewano. Rok później odkryto, że kiedy atom U-235 pochłania neutron, staje się tak niesamowicie niestabilny, że "rozbija się" lub "rozszczepia" na fragmenty. To się nazywa rozszczepienie jądrowe.

Pluton-239 jest jednym z materiałów nuklearnych, z którego powstaje wiele światowych bomb jądrowych. Bomba Nagasaki została wykonana za pomocą Plutonu.

Chociaż promieniowanie nie zostało odkryte dopiero w XIX wieku, nie jest to nowe zjawisko. Wszystkie żywe istoty są narażone na pewne poziomy promieniowania, które Ziemia emituje w sposób naturalny. Nawet telewizja i radio emitują promieniowanie świetlne.

Niektóre szkodliwe skutki narażenia na promieniowanie mogą wpływać na zdrowie, niektóre z nich to:

• Zaburzenia w komórkach krwi , zwłaszcza w komórkach znajdujących się w szpiku kostnym, ponieważ są to niedojrzałe komórki i wysoce podatne na uszkodzenia przez promieniowanie. Natomiast bardziej dojrzałe komórki są bardziej odporne (z wyjątkiem limfocytów).

Bardziej szkodliwe efekty

• Rak i krótkie życie, poparzenia promieniami często powodują raka. Istnieją nawet badania z lat 40. XX wieku, w których wykazano, że liczba radiologów była 9 razy wyższa niż w przypadku zwykłej stawki. Promienie X. Emitują one niewielkie promieniowanie w ciele, dlatego zaleca się, aby kobiety w ciąży nie pobierały żadnej płytki nazębnej.
• Fizyczne deformacje
• Niedokrwistość i infekcje septyczne.
• Rak w kościach
• Rak płuc
• Obrażenia (mutacje ) w genach i chromosomach, takie uszkodzenia często mogą być dziedziczone dla przyszłych pokoleń. Choroby wywołujące, takie jak zespół Wolfa-Hirschhorna, który obejmuje upośledzenie umysłowe i uszkodzenia w rozwoju psychomotorycznym.
• Przedwczesne starzenie (jeszcze nie udowodnione)
• Wśród innych warunków, szczególnie różne rodzaje raka.

Ostatni artykuł opublikowany w Chicago Tribune wspomina o tym około 14 tysięcy 500 osób umiera rocznie pewnego rodzaju raka związanego z narażeniem na zbyt duże promieniowanie.