Alonso Lujambio ma raka szpiku kostnego
Może 2024
Termin anoreksja pochodzi od greckiego słowa oznaczającego utratę apetytu. Charakteryzuje się niewielkim apetytem lub aktywnym tłumieniem spowodowanym chorobą psychiczną.
Istnieje duża różnica w użyciu tego terminu anoreksja i jadłowstręt psychiczny , Ludzie zwykle kojarzą te dwie osoby jako takie same. Chociaż oba terminy oznaczają utratę apetytu, co może skutkować niedożywieniem lub być może głodem, jeśli nie jest leczone; termin anoreksja oznacza fizyczną niezdolność do wykrywania głodu.
Jednak termin jadłowstręt psychiczny odnosi się do stanu psychicznego, w którym jednostka zniekształca swój pogląd na apetyt i nawyki żywieniowe odpowiednie do skrajnych miar pozbawienia żywności.
Utrata apetytu w tej postaci może być spowodowana kilkoma czynnikami, takimi jak zmiany w sprzężeniu zwrotnym organizmu z powodu narkotyków i innych objawów klinicznych.
Osoba może czuć się głodna i doświadczać pewnych aspektów fizjologicznych, takich jak słabość, stres, zmiany zdolności i stan fizyczny.
Osoby cierpiące na przewlekłą chorobę, taką jak cukrzyca i przewlekła niewydolność nerek, mogą wykazywać pewne działania anorektyczne z powodu zmiany stanu procesów trawiennych powodowanych przez różne podawane leki, co może zwiększyć nudności i ból.
W ten sam sposób chemioterapia dla pacjentów z poważnymi chorobami, takimi jak AIDS lub rak, może odczuwać ogólne osłabienie i dyskomfort, który uniemożliwia im jedzenie.
Zwykle ci ludzie wolą odpocząć i spać w łóżku zamiast jeść. W ten sposób chodzi o zachowanie siły. Z tego powodu dożylne odżywianie i odżywianie są niezbędne, aby pomóc w podawaniu suplementów żywieniowych potrzebnych organizmowi, aby utrzymać znaczące funkcje.
Dąży do "podniesienia samooceny". Termin jadłowstręt psychiczny Odnosi się do osoby, która ucieka się z głodu, aby zachować szczupłość i pożądanie dla społeczeństwa. Istnieje nadmierny strach przed jedzeniem, a także przytyć.
W tym sensie cała koncepcja utrzymania prawidłowego odżywiania jest ograniczona do granicy ubóstwa, aby nie dopuścić do zbyt dużej ilości jedzenia. Wierzenia, praktyki, presja społeczna, media i ogólna opinia społeczeństwa, które źle postrzegają grubych ludzi, powoduje, że jednostki te uciekają się do ekstremalnych form samokontroli.
W związku z tą chorobą psychiczną istnieje bezpośredni związek z posiadaniem osobowości o silnej sile woli, wspieranej przez depresję w przypadku niepowodzenia.