12 milionów cierpi na leiszmaniozę na świecie

• Może 10, 2024

Nazwa pochodzi od mikroskopijnych i jednokomórkowych organizmów (Leishmania), które mimo swojej wielkości udało się zainfekować miliony ludzi na świecie.

Pasożyty te zakażają około 30 gatunków komarów, których użądlenie przenosi chorobę. Z wyjątkiem Australii, leiszmanioza występuje na wszystkich kontynentach.

Według Panamerykańskiej Organizacji Zdrowia (PAHO) każdego roku na świecie występuje 2 miliony nowych zapisów, większość z nich diagnozowana jest jako leiszmanioza skórna.

W obu Amerykach odnotowano przypadki z północnej Argentyny do południowego Teksasu i badanie przeprowadzone przez Centrum Medyczne Uniwersytetu Maryland, zgłosiło zakażenie wśród niektórych żołnierzy, którzy powrócili z Zatoki Perskiej.

Rodzaje leiszmaniozy, niektórzy śmiertelnicy

Najczęściej występuje skóra i wpływa na skórę i błony śluzowe poprzez powstawanie wrzodów lub owrzodzeń skóry przypominających te wywołane przez inne choroby, takie jak gruźlica, kiła, trąd, rak skóry lub inne choroby wywołane przez grzyby.

Innym rodzajem jest układowy lub trzewny, który uszkadza całe ciało, a jeśli jest skomplikowany lub nieleczony, może nawet spowodować śmierć, ponieważ pasożyty uszkadzają układ odpornościowy, zmniejszając liczbę komórek, które zwalczają chorobę.

Krwawienie i odleżyny między objawami

W przypadku leiszmaniozy skórnej osoba dotknięta chorobą ma trudności z oddychaniem i połykaniem, rany na skórze i owrzodzenia skóry w miejscu, w którym doszło do zgryzienia, jak również krwawienia z nosa i erozja tkanek w jamie ustnej, języku, dziąsłach , usta, nos i przegrody nosowe; Znieczulenie twarzy jest powszechne.

U dzieci, trzewna i ogólnoustrojowa infekcja zaczyna się nagle od wymiotów, biegunki, gorączki i kaszlu.

U dorosłych występuje gorączka trwająca od dwóch tygodni do dwóch miesięcy, której towarzyszą takie objawy jak zmęczenie, osłabienie i utrata apetytu. Słabość rośnie wraz z pogłębianiem się choroby. Skóra staje się łuszcząca się, szara, ciemna, a włosy stają się cienkie.

Podobnie jak większość chorób tropikalnych, leiszmanioza dotyka głównie mniej uprzywilejowanych klas, gdzie dostęp do opieki medycznej jest trudny, programy społeczne są niewystarczające i kontrola populacji komarów jest nieskuteczna.

Wobec leiszmaniozy nie ma szczepionek ani leków zapobiegawczych, jedynie kontrola mikroskopijnego pasożyta i jego przenoszących komarów może przyczynić się do zahamowania tej endemicznej choroby w ponad 100 krajach.
 

Medycyna Wideo: 12 mln Polaków cierpi na choroby dietozależne - można to zmienić (Może 2024).